31 Aralık 2012 Pazartesi

Ne denir ki?

     Bu tarz kıyafetlere ne denir gerçekten bilemedim.Bana kalsa resimli penye ceket diyecektim ama gelen tepkilere bakınca hafif kaldığını düşündüm.
     Neden mi bahsediyorum.? Burada paylaştığım piyanolu kumaşımın bir gecede biçilip kesilmesi,dikilmesi ve ertesi gün teslim edilmesinden.dikiş diken ve bu konuda uzman arkadaşlar diktiklerine kumaş türüne göre veya modele göre isimlendirme yapıyorlar.Bende öyle bişey yapmak istedim ama başlıkta da yazdığı gibi bilemedim ben onuuuu...
      Sonunda bu hafta açoköğretim derslerinin özetlerini bitirdim ve geriye bir kez tekrar edip hafta sonu sınava girmem ve bu stresi birkaç saatliğine üzerimden atmam kaldı.Bir kaç saat diyorum çünkü bir ay sonra yine sınav var.Sandığım kadar kolay olmadı bu ikinci üniversite işi.Kitapların tamamını sınava bir hafta kala alabildim.Allah'tan ikinci sınıftaki arkadaşım geçen yılın kitaplarını saklamış.
     İşte böyle ders çalışmakla geçen bir haftanın sonuda temizlik yapmakla geçti.Pazar günü ufaklığı annemlere gönderip kendimi temizliğe verdim.İnsan nasılda alışıyor tembelliğe.Tüm evi diye yola çıkıp iki oda bir mutfağa razı oldum.
     İkindi gibide sınava gireceğim yere bakmak için üniversiteye gittik ve kaybolduk.Bayaa çıkamadık üniversiteden.Hiç yolumuz geçmediği için üniversitenin ne kadar geliştiğini farketmemişiz.Yürüyen gençleri görünce öğrenciliğim aklıma geldi(öğrenci kısmı genelde yürür)
     Türlü denemelerin ardından annemlere gelebildik.Bizim hatun yine döktürmüş.Yemek konusunda  süperdir annem.Çayı demledikten sonra duramadım ben.Çocuklar burda duruyorken bir hasta ziyaretine gidelim dedim benim sabır abidesi eşime.Kalktık birde müsafirliğe gittik.
     Lafı nereye getireceksin derseniz tüm bu hareketliliğin üstüne çocuklar uyuyunca kumaşların başına geçtim.Ve gecenin sonunda mutlu mutlu sırıtıyordum......kiiii çocuklar öksürmeye başladı.Sabaha kadar hangi yatakta kaç dakika kaldım bilmiyorum.Ezanlar okunduktan sonra biraz daldım sanırım.
Az önce doktordan geldik.Çocukların ciddi birşeyi yok.Ceketimizin sahibesi geldi, mutlu mutlu gitti.
Sanırım hafif bir yorgunluk var.Akşama yemek derdi olmayaydı iyiydi bla bla bla
     Çenem düştü  iyice resimler efenim;





                                                     Yorumsuz geçmezseniz sevinirim...

13 Aralık 2012 Perşembe

Bu Son


     Tamam tamam bundan sonra aynı resmi bir daha paylaşmıycam.Ama son günlerde durum şöyle;

     kitap okuyorum
     ara verip çanta dikiyorum
     özet çıkarıyorum
     ara verip çanta dikiyorum
     temizlik yapıyorum
     ara verip biliyorsunuz işte



     Aşağıdaki ufaklığıda bu akşam yaptım.(Elimde kumaş kalmamıştı) birdaha asla çizgili kumaşla akşamları uğraşmam.Bir süre sonra başım dönmeye midem bulanmaya başladı.Ama şirin olmamış mı?Denizci temalı oldu buda.Hadi taş toplayalım içine...


    

7 Aralık 2012 Cuma

Bu işi sevdim

Gelen talep üzerine çanta dikmeye devam ediyorum.Elbette her bir aşamasında sevgili Leyya'nın kulaklarını çınlatıyorum.Merak edenler sayfasına bakabilir buradan.Elbette kendimi onunla kıyaslayacak kadar hadsiz değilim.Ama güzel ve kullanışlı bişeyler yapmak sanıldığı kadar kolay değilmiş.Genişliği ne kadar olsun,iç cebi nerde dursun,sapı çokmu kısa oldu derken tam bir standart getirmiş sayılmam.

İlk olarak kendime diktiğim Kızkuleli çantamla nereye gittiysem market poşetiyle döndüm.Herkes aynısından istemeye başladı.Burdaki postta önceki çantalarımı görebilirsiniz.burda da deri çantalarım var.

yakında  bir gömlek yayınlayacağım henüz bitmedi ama beğeneceğinize eminim.Hadi çantamı görelim.Resimleri ütülemeden önce çektim biraz kırışıklar.(eşim bez torba dedi ama yılmadım devam ediyorum)



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...