28 Haziran 2011 Salı

Karamel'le tanışın


              Bir anlık kararla hayatımıza dahil olan kedimizi tanıştırma zamanı geldi sanırım.Henüz tam olarak birbirimize alışamadık.Aniden karşılaşınca korkuyorum.
               Eşim akşamdan akşama gördüğü için gözlemlemekle yetiniyor.Büyük oğlum oyuncak gibi görüyor.Bir yaşındaki oğlum ise rakibi zannediyor.Aynı oyuncak için kavga ediyorlar,birini kucağıma alınca diğeride geliyor.Acıkınca ikiside huysuzlanıyor.
               En önemli konu tuvalet eğitimiydi bir gecede öğrendi maaşallah.(bugün ki kazayı saymıyorum) Kum kabını tuvalete koydum,ihtiyacı olunca gidiyor.Ben büyük oğluma 2 yıl da ancak öğretebilmiştim.
Kedilerle ilgili bilgisi olanların paylaşmasını bekliyorum.

21 Haziran 2011 Salı

Annemin elinden

            Bloglar kapanmadan önce elimde makine sürekli resim çekiyordum.yaptığım yemekler,çiçek açan menekşelerim,el işlerim...
            El işi konusunda ordünaryus olan annem de sipariş üzere bebek hırkası örüyordu ki mağazalarda  çocuk mont-kaban  reyonunda görebileceğiniz türden kalın görünümlü hafif bir hırka.paylaşılmazsa yazık olur türden yani.
             

Bu modelden 20-25 adet ördü sanırım.İnce beyaz iplik 3 kat yapılıyo sanırım ve haroşa örülüyo.


Bu mavilinin bir de kız versiyonu vardı.Pembeli çok şirindi.Kolaymış öyle diyo

İlk tunik ilk acı

                    Bursa kumaş pazarından kıymetini bilmeyerek az aldığım ,sadece bakarak bile mutlu olduğum bir kumaşın hikayesidir bu.
                   Tek denemeye yetecek kadar az almışım kumaşı.Okadar çok düşündüm ki ne yapacağımı.Ne zaman karar verdim nasıl kestim bilmiyorum.Hala da pişmanlıklar içindeyim.
      Oysa bu kumaştan uzun bir ceket yada yazlık bir elbise de olabilirdi.Amam sonuç aşağıdaki gibidir.
Ben hiç giymedim ama resimdeki kızımız(pek de yakıştı) abisinin mezuniyet yemeğinde giydi.Onun üstünde görünce biraz heveslendim sanırım.

Kendisinin ilk modellik deneyimi olduğu için tam bir manken duruşu yakalayamadım.Askıdaki  halini son anda çektim.(etraftaki dağınıklıktan belli)

Kollar hafif genişliyor,yaka kendinden fularlı.Burda dergisinin kapak modeliydi sanırım.isteyen olursa bakıp söylerim.göğüs altında dikiş var(ne gerekse)ben daha fazla bakamıycam sanırım.fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Kaldığımız yerden devam

           Kırmızı ayakkabı alınmış bir kız çocuğunun heyecanı ile başlamıştım yazmaya...Ayakkabının ayağıma vurması kadar çabuk geldi kapanma kararı.
           Bunu da kuruttum diye kusuru kendimde buldum ve küstüm bilgisayara.
           Oğlumun sanal hayvan besleme merakı ile  facebook alışkanlığımız da başlamış oldu.Blogtan izlediğim arkadaşları bulunca içim yeniden kıpırdadı ve çok şükür yeniden yazı yazma fırsatını buldum.
            Hala acemiyim,yazılarımda ve sayfa düzenlememde eksiklikler olabilir.
         Kusurlu bakanlar kusur görürmüş,siz özü görmeye çalışın. kaldığımız yerden devam.
 (yardım niyeti taşıyan her türlü yorum ve yazıyı beklerim tabi)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...