13 Şubat 2011 Pazar

FARKINI FARKETMEK!!!

   Saatlerdir elişi bloglarını geziyorum.Gözlerim kayan ekranı takip etmekten bi tuhaf oldu.Kadınlığın ırkı yok.Maşallah isteyen kadın dili,dini,mesleği,yaşı ne olursa olsun elinden geleni sanata dönüştürüyor ve bununla da yetinmeyip internetten tüm dünya ile paylaşıyor.
    Kimilerinin binlere ulaşmış izleyici sayısı,kimilerinin 100'e ulaşmamış.Hepsi emek,hepsi çok güzel ama neye göre popüler olunuyor acaba diye merak ettim doğrusu.Sanırım; samimiyet,birazcık kişisel bilgi,mutlaka yetenek ama en önemlisi milyonlarca benzerinden seni ayıran farkını fark etmek.
   Bazen her gördüğümüzü yapmak isteriz.Uğraşınca yaparız da.Ama başarı; her şeyi yapmaya çalışarak değil de yaptığın her neyse en iyisini yaparak elde edilir.Sanırım en önemli konuda bu.Ne yapacağına karar vermek.Ne yapacağına karar vermek için cevaplaman gereken en önemli soru neden yaptığındır.
Zaman geçirmek için mi,hayatını kolaylaştırması için mi,yoksa para kazanmak için mi.Bazı özel hanımlar ilahi bir lütufla bu soruları sormadan varıyorlar sonuca.Hayatlarını kolaylaştırmak için öyle güzel şeyler yapıyorlar ki bu güzellikler önce hobileri oluyor sonra bu hobilerden para kazanıyorlar.İmrenilmeyecek gibi değil.
Ama bende derin bir içe bakış duygusu oluştu.Aynaya baktığımda bir çok karar almış ve uygulayamamış,bir çok yeni fikre sahip olmuş ama hayata geçirememiş bir kadın görüyorum.Her şeyi aynı anda yapmak isterim.Hemde tüm detayları ile ilgilenerek.Her şeyden biraz yapmak aslında hiçbir şey yapmamak mıdır?
Dantel yaparım,zor modellere yaklaşamam ama örgüden anlarım,kurdele nakısını netten öğrendim,kırk yama denemem henüz bitmedi,kumaş boyamayı annemle beraber öğrendik,etamine bayılırım,dikiş dikmek için 4 ay kursa gittim.
bunlardan birinde ustalaşmalımıyım?
sadece kendi ihtiyaçlarım için mi yapıyorum?
yaptıklarımdan para kazanmak istermiyim?
Daha bir sürü soru geliyo aklıma.Cevaplar net değil.
1)boş durmayı sevmiyorum.2)yaptığımdan keyif alıyorum.işte en önemli iki sebebim
.Birde ciddi bir iddiam var:
 SIRADAN TÜM KADINLAR KADAR SIRADIŞIYIM...


Kısa Kısa

             Başlık "kısa kısa" çünkü  hastalıklarla geçen günlerin ardından biriken bir çok iş var.Ama paylaşmak istediğim çok şey var.Detaya girmeden az laf çok resimle bitiricem yazımı.sormak istedikleriniz olursa lütfen çekinmeyin.hatta nooluur sorun. bi ses verin. :( 
              Büyük oğlumla başlayan hastalık faslına tüm aile fertleri sırayla katıldık.Nasıl bir griptir anlamadım ki? Eklem yerlerim kopuyormuş gibi ağrıyor,boğazıma toz kaçmış gibi öksürük krizine giriyorum,öksürükle beraber karınağrısı baş ağrısı...Perişan oldum.Doktora da gitmedim ne yalan söyleyim.Hamileliğimden kalma ağrı kesici iğnem vardı ondan yaptırdım bi tane.sabah akşam tylol hot içtim.
   Her anne evinin doktoru olmalı bence.Çocuklar hastalandığında doktora gitmeden hangi şurupları alacağımızı biliyorum artık.
   Bu süre içinde çektiğim resimleri paylaşayım sizinle.Konular arası alaka ve tarihi sıralama aramayınız.bulamazsınız...
         Tatil nedeniyle evde olan komşularla bir araya gelip sofralar kurduk.Yedik içtik.Tatil nedeniye dedim çünkü maaşallah benim komşular imkanları dahilinde kurslara gidiyor.Çocukları da evde olunca sıkılmasınlar diye birlikte olmaya çalıştık.
  Bizim bir araya gelmelerimiz yer sofrasında,çaydanlık yanımızda ve elle bölünen ekmekle olur.Resmi gezmeler gibi olmaz.Zaten soframızdan belli değil mi?

Kısırı komşum S yaptı.Kod ad bile kullanmama izin vermedi kendisi  ikna olana kadar ondan S diye bahsedelim.en sık onunla görüşüyorum daha çok bahsedicem ondan.
Turşular ve kek benden.Kekin tarifini Çatıkatı'ndan aldım.hani fincanda yapılan
Turşular dan isteyen olursa gönderirim.Lahan turşum biraz yumuşak oldu ama tadı fena değil.

kek tarifi çok tuttu.Sevgili ilkay' çok teşekkürler.

Ekmek makinasında hamurunu yoğurtup yaptığım ve tek başıma yediğim pizzam.Oğlum sevmedi eşimde yemeğe gelmedi.hepsini tek seferde yemedim tabii.kalanı ertesi gün öğlen yedim.

Buda yenmez mi ama yaaa....
Buda yemek yemeyen oğluma hazırladığım tabak.Hiç bir etkisi olmadı maalesef.

Buda böyle yemek postu olsun.El işleri için yenisi lazım.Evimin erkekleri biraz daha sabrederse onuda hazırlamaya çalışıcam.

2 Şubat 2011 Çarşamba

15 Dakika da gömlek tanıtımı

      Gecenin 2:00'sinde bilgisayar başında olmamın tek makul sebebi gerginlikten uyuyamıyor olmam.İki gündür küçük oğlum da hastalanma belirtileri vardı.Hemen grip ve ateş için şuruplara başladım.Dün başını yastıktan kaldırmadan mahsun mahsun yattı.Bugün ise ne yaptıysam susmadı.Hiç bir şeyden memnun olmadı.Uykusu mu var,karnı mı aç,bezi mi değişecek şaşırdım kaldım.8 aylık  oldu ve kızdığımı da anlıyor o zaman  daha da fazla bağırıyor.
          Ufaklığın nesi olduğunu çözemedik.Tahminlerimiz diş çıkardığı yönünde ama damağında sertlik falan yok..Biraz önce ki bu dizlerimde hissizlik başladıktan 10 dk sonra uyudu beşiğine yatırdım.Diş çıkarma aşamalarında neler yapılabilirdi lütfen yardım edin.Biz büyüğe yeşil soğan vermiştik zaten hiç zorlanmamıştı dişleri çıkarken. 
            Ya da ben hatırlamıyorum. bi dakka nasıl unuturum yaa...İnsan ilk çocuğunun ilk diş çıkarışını nasıl unutur.İşte okadar kolay çıkarmışki yavrum aklımda yer etmemiş.Ama bugünü kolay kolay unutamam.

Eşim de büyük oğlumla uzanmış bizim yatağa beni görünce "yerine götüreyim çocuğu" dedi "yok,ben biraz sakinleşeyim gelince götürürüz" dedim ve burdayım. fazla uzatamayacam.Sadece yeni bir şeyler paylaşmak istiyorum.
      
  Bu yazıda büyük oğlumun doktor kontrolü ile ilgili yazmayı düşünüyordum ama daha öncede söylediğim gibi "anneyseniz bol bol plan yaparsınız ama hiçbir plana uygun yaşayamazsınız" tam olarak böyle dememiştim ama bu yeni hali daha güzel oldu.

           Sizlerle paylaşacağım gömleğimi hamileyken diktim.Hiç prova yapmadan bitirdim.O sebeple resimde belli olmayan bazı kusurları var.
               Kumaşı görünce hayran kalmıştım.Yazma gibi ince ve simlerden çiçek desenleri var. Altına yine yazma gibi bir kumaştan astar yaptım.
resim kalitesi ile ilgilenemedim.Ama anlaşılıyor sanırım.

Bu yaz fırfırlar çok modaydı  umarım yine olur.Çünkü henüz giyemedim gömleğimi.

Dikiş yerlerine kumaşın içindeki sime uygun ince şerit buldum.Kol ağızlarına ve bele de ince lastikle fırfır görünümü verdim.İlk resimde kollar ve bel biraz görünüyor.Ütüsünün bozulduğu belli ama bu aralar acil ihtiyaç olanlar (eşimin pantolon ve gömlekleri) dışında ütüye vaktim olmuyor.

uzun ceketlerimle kollarını dışarı çıkarıp ingiliz yargıçlar gibi görünme pahasına da olsa giymek istiyorum.Tabii birde giyecek ortam lazım.Gezmelerden hiç hazzetmem ama gömleğimin hatırına güne mi katılsam acaba.Ama altınlı günlerin de altından kalkılmaz ki.
Yazının sonu:hiç giymeden diktiğim gömleğimi hala giyemeyişimi okudunuz.ii geceler

   
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...