2 Şubat 2011 Çarşamba

15 Dakika da gömlek tanıtımı

      Gecenin 2:00'sinde bilgisayar başında olmamın tek makul sebebi gerginlikten uyuyamıyor olmam.İki gündür küçük oğlum da hastalanma belirtileri vardı.Hemen grip ve ateş için şuruplara başladım.Dün başını yastıktan kaldırmadan mahsun mahsun yattı.Bugün ise ne yaptıysam susmadı.Hiç bir şeyden memnun olmadı.Uykusu mu var,karnı mı aç,bezi mi değişecek şaşırdım kaldım.8 aylık  oldu ve kızdığımı da anlıyor o zaman  daha da fazla bağırıyor.
          Ufaklığın nesi olduğunu çözemedik.Tahminlerimiz diş çıkardığı yönünde ama damağında sertlik falan yok..Biraz önce ki bu dizlerimde hissizlik başladıktan 10 dk sonra uyudu beşiğine yatırdım.Diş çıkarma aşamalarında neler yapılabilirdi lütfen yardım edin.Biz büyüğe yeşil soğan vermiştik zaten hiç zorlanmamıştı dişleri çıkarken. 
            Ya da ben hatırlamıyorum. bi dakka nasıl unuturum yaa...İnsan ilk çocuğunun ilk diş çıkarışını nasıl unutur.İşte okadar kolay çıkarmışki yavrum aklımda yer etmemiş.Ama bugünü kolay kolay unutamam.

Eşim de büyük oğlumla uzanmış bizim yatağa beni görünce "yerine götüreyim çocuğu" dedi "yok,ben biraz sakinleşeyim gelince götürürüz" dedim ve burdayım. fazla uzatamayacam.Sadece yeni bir şeyler paylaşmak istiyorum.
      
  Bu yazıda büyük oğlumun doktor kontrolü ile ilgili yazmayı düşünüyordum ama daha öncede söylediğim gibi "anneyseniz bol bol plan yaparsınız ama hiçbir plana uygun yaşayamazsınız" tam olarak böyle dememiştim ama bu yeni hali daha güzel oldu.

           Sizlerle paylaşacağım gömleğimi hamileyken diktim.Hiç prova yapmadan bitirdim.O sebeple resimde belli olmayan bazı kusurları var.
               Kumaşı görünce hayran kalmıştım.Yazma gibi ince ve simlerden çiçek desenleri var. Altına yine yazma gibi bir kumaştan astar yaptım.
resim kalitesi ile ilgilenemedim.Ama anlaşılıyor sanırım.

Bu yaz fırfırlar çok modaydı  umarım yine olur.Çünkü henüz giyemedim gömleğimi.

Dikiş yerlerine kumaşın içindeki sime uygun ince şerit buldum.Kol ağızlarına ve bele de ince lastikle fırfır görünümü verdim.İlk resimde kollar ve bel biraz görünüyor.Ütüsünün bozulduğu belli ama bu aralar acil ihtiyaç olanlar (eşimin pantolon ve gömlekleri) dışında ütüye vaktim olmuyor.

uzun ceketlerimle kollarını dışarı çıkarıp ingiliz yargıçlar gibi görünme pahasına da olsa giymek istiyorum.Tabii birde giyecek ortam lazım.Gezmelerden hiç hazzetmem ama gömleğimin hatırına güne mi katılsam acaba.Ama altınlı günlerin de altından kalkılmaz ki.
Yazının sonu:hiç giymeden diktiğim gömleğimi hala giyemeyişimi okudunuz.ii geceler

   

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...