Kolay görünüyordu...

    Sayfa sayfa blogları okurken ne kadar da kolay görünüyordu.resimler çekeceksin,ilgili yazıyı yazacaksın.    saat gecenin 3'ü oldu.omuzlarımdaki üşümenin yerini ağrı aldı.ama azmettim ve bugün bir kaç resim yayınlayacağım.

   Dikiş dikmeye başladığım zaman yeni modeler ararken rastladığım maarifetli hanımlar sayesinde blog dünyası ile tanıştım.uzunca bir süre güzel bulduğum fikirleri,"nasıl yapılır" aşamalarını kaydettim bilgisayarıma.(tabii çok azını yaptım) şimdi de yaptıklarımı paylaşmak istiyorum.pek çok kadının farklı yerlerden söylediği "Bende varım,bende yapabilirim" nakaratlı şarkıya gönülden katılıyorum.
dikiş kursunu bitirir bitirmez diktiğim ilk eteklerimden birini paylaşmak istedim.kumaşı hafif yünlü.tam kış mevsimine göre.burda dergisinden çıkardım kalıbını.

ortada üçgen pile ve iki yanında içe doğru pile var

   giymeye üşendim,dolaba astım.benim  gibi zayıf olanlar için ideal model.böyle yazdığıma bakıp ta zayıflığımdan memnun olduğumu sanmayın.bu konudan ilerde bahsedeceğim.neyse eteğime dönelim.veeee eteğimin en sevdiğim detayı cepleri.

sabrınıza güveniyorsanız böyle bir cep görünümü elde edebilirsiniz.tabii sözüm benim gibi acemilere.yoksa dikiş ustaları böyle detayları gözleri kapalı yapıyordur.

ilk paylaşımımın ardından dinlenmek ve birilerinin eteğime bakıp yorum bırakacaklarını hayal etmek üzere uyumaya gidiyorum.