Karınca Harekâtı

    

  

     Geçtiğimiz aylarda Filistin'den gelen bir aileyi ziyarete gittik. Yeni bebekleri olduğunu biliyordum. Evlerinin de eksikleri var denilince evde bulabildiğim ne varsa hazırladım götürdüm. Beklediğimden daha iyi bir ortam olmasına rağmen yine de birçok eksik vardı. Hatta ihtiyaç olana kadar neyin eksik olduğunu anlamadığınız bile oluyordu. Mesela bu kış gününde üzerlerine alacakları yorganları yada pencerelere tutulacak yırtık olmayan perdeleri yoktu.

     Bizim insanımız konu yardım olunca ve karşısındakine de güvenince elinden geleni yapıyor saolsun. Getirdiklerimi bırakmak için gösterdikleri odaya girince bu gerçeği daha iyi anladım. Okadar çok eşya gelmişti ki hayret ettim. Daha bunlar seçilenler dedi bizi götüren aile. Maalesef kullanılmayacak eskilikte eşyalar da gelmiş. Öyle şeyler ki yazmaya utanıyorum. Tabii seçilenlerin bazılarıda Filistinli ailenin kullanmayacağı türden olanlarmış. Tesettürlü bir hanım olduğu için mini etekler, kısa kollu kıyafetler, dar pantolonlar seçilmiş.

    Ozaman anladım ki ihtiyaç sahibi bir aileye özellikle kıyafet yardımı yaparken gönderdiklerimizi giyip giymeyeceklerini fazla sorgulamıyoruz.Yaşını bedenini soruyoruz belki ama beğenip beğenmeyeceği ile ilgilenmiyoruz.Hatta beğenmeme hakkı vermiyoruz bile.İhtiyacı varsa kabul eder diyoruz.

    Kendimi onların yerine koydum bir an.Bu sefer derinlemesine düşündüm. ben olsam nasıl olurdu diye.Başkalarının vereceği onlarcası yerine kendni zevkime göre aldığım bir tane daha kıymetli olurdu dedim.

     Sonra aslında herkesin sık sık kendine sorması gereken "ne yapabilirim" sorusunu sordum.Elbetteki maddi yardımlarda bulunduğumuz kişiler de var.Ama bir ev hanımı olarak bu seçeneğim kocama bağlı.Ben daha bireysel bir adım atmak istiyordum.

     Evlenirken alınan kıyafetlerim artık olmuyordu ve birine vermekte de kararsızdım.Hepsi kaliteli tertemiz.Bende çok zayıf olduğum için verecek birilerini bulmam da zordu.Bunları satsam ve parasınıda yardım amaçlı kullansam fikri bir akşam düştü zihnime ve ertesi gün benim gibi zayıf olan ve yeni evlenen kızı için uygun fiyatlı kıyafet arayan bir yakınım geldi.Allah'ım ne büyüksün dedim.Belki amacım şahsi kazanç olsa satamayacaktım.Ama aklıma geleni uygulamam için fırsat ayağıma geliyordu.Aynı hafta başka bir yakınım tamamen tevafuken kıyafetlerinden ayırdığını verilecek kimse olup olmadığını sordu.Fikrime zemin oluşuyordu ve benim tek yaptığım niyet etmekti.

     Birkaç kişiden de fikrime destek alınca detayları belirledim.Bu aşamada beni sabırla dinleyen Leyya'ya çok teşekkür ediyorum.Sınavlara çalışırken bir yandan da blog sayfasını,face sayfasını tasarladım.Bu amaca yönelik ptt hesabı açtırdım.

     Sonuç olarak Karınca Harekâtı sayfası oluştu arkadaşlar…Hiçbir maddi çıkar amacım yoktur.Elde edilen geliri belirlediğim ailelere veya yardım kuruluşlarına aktaracağım.Bunu yaparken de ürün alan arkadaşa hangisini tercih edeceğini soracağım.İsterse satılan ürünün yanına ismini yazacağım.

Böyle bir işte güveninizi nasıl kazanırım bilemiyorum.Ama hesap gününün varlığına inanan biri olarak buradan elde edilenin bana haram olduğuna eminim…Allah samimiyetimi sizlere aktarmayı ve başladığım bu işte muvaffak olmayı nasip etsin.Desteklerinizi,  fikirlerinizi bekliyorum…