Bu aralar oğlum yusuf sayesinde pek dikiş dikemiyorum.Arada bir kumaşlarıma bakıyorum,dokunuyorum ve derin bir iç geçiriyorum.
Ancak benim gibi boş durmayı sevmeyen bayanlar bilirlerki her türlü şartta yapılabilecek bir el işi vardır.Bende kendimi havlu kenarı örmeye verdim.
Yusuf'u ayağımda sallarken,ocaktaki sütün pişmesini beklerken elimden tığ düşmüyor.(maaşallah deyin lütfen)
İşte modellerim
3 yorum:
merhaba;) ayrıca ellerinize saglık..blogunuzu daha önce neden keşvetmedim diye kendime kızdım dogrusu:(harika bir blog ..yaptıklarınızıda takibe aldım..kolay gelsin..elerinizin dermanı,gözlerinizin ışıgı hep sürsün..sevgiler..
Allah'ım neler duyuyorum.Nasıl bir mutluluk bahşettin böyle.
Öncelikle hoşgeldin hale,güzel yorumun için çok teşekkür ederim.böyle yorumlar yeni postlar için nasıl enerji veriyor anlatamam.görüşmek ümidiyle...
çok şirin çok çıtı pıtı olmuşlar ellerine sağlık..
Yorum Gönder